Poświęcenie według Nauki Chrystusa

Nauki Chrystusa dotyczące poświęcenia i miłości dla innych różnią się znacząco od powszechnych postaw, które można zaobserwować w świecie. Chrystus nauczał, że prawdziwa miłość objawia się w oddaniu życia za innych, podczas gdy postawy światowe często promują egoizm i poświęcanie innych dla ratowania siebie.

1. Poświęcenie dla innych versus egoizm

• Nauki Jeszu: Chrystus zachęcał swoich zwolenników do miłości i ofiary. Przykładem może być Jego własne życie, które poświęcił dla zbawienia ludzkości (Jan 15:13: „Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje kładzie za przyjaciół swoich.”) W kontekście uczniów Chrystusa, poświęcenie własnych interesów na rzecz innych jest kluczowym aspektem ich misji.

• Postawa światowa: W przeciwieństwie do tego, wielu ludzi kieruje się zasadą „przetrwania najmocniejszych”, gdzie poświęcenie innych dla ratowania siebie jest uważane za akceptowalne. Przykłady takie jak szantaż emocjonalny, zdrada czy nawet przemoc powinny być postrzegane jako niedopuszczalne w kontekście nauk Chrystusa.

2. Korzyści płynące z poświęcenia

Nauki Jeszu wskazują, że poświęcenie się dla innych przynosi szereg korzyści, zarówno duchowych, jak i praktycznych:

• Ocalenie życia: Jeszu nauczał, że ci, którzy chcą zachować swoje życie, w końcu je stracą, a ci, którzy dla Niego poświęcą swoje życie, zyskają je (Mateusz 16:25: „Bo kto chce życie swoje zachować, straci je; a kto straci życie swoje dla mnie, znajdzie je.”).

• Nagroda wiecznego życia: Poświęcenie się dla Chrystusa i dla innych prowadzi do obietnicy wiecznego życia. Wierzący, którzy ofiarowują swoje życie na służbę innym, mogą mieć pewność, że zostaną nagrodzeni przez Boga (Jan 3:16: „Albowiem Bóg tak umiłował świat, iż Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto w niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.”).

3. Brak pewności i wieczne konsekwencje

• Niepewność w postawach egoistycznych: Osoba, która decyduje się na poświęcenie innego człowieka w celu ocalenia własnego życia, nie ma gwarancji, że przeżyje. Życie jest nieprzewidywalne, a praktyki egoistyczne często prowadzą do jeszcze większych problemów i dramatów.

• Utrata życia wiecznego: W świetle chrześcijańskiej nauki, wybór poświęcenia innych zamiast siebie wiąże się z poważnymi konsekwencjami duchowymi. Osoba, która świadomie zabija lub krzywdzi innych, izoluje się od Bożych obietnic i utrzymuje zagrożenie dla swojej duszy. Jeszu naucza, że tylko prawdziwe poświęcenie i miłość przynoszą trwały pokój i zbawienie. Dotyczy to nawet niewierzących (Marka 9:41: „Ponieważ kto by was napoił kubkiem wody z uwagi na imię {moje}, ponieważ jesteście Pomazańcowi; amen, zapewniam was, nie straci zapłaty swojej.”).

Podsumowanie

Dopiero prawdziwe poświęcenie dla innych, zgodnie z naukami Chrystusa, prowadzi do głębokiej radości, pokoju i wiecznego życia. Przekonania, które podkreślają ratunek siebie kosztem innych, są nie tylko sprzeczne z nauczaniem Jeszu, ale także są ryzykowne i krótkowzroczne. Poświęcając się dla innych, możemy doświadczyć zarówno miłości, jak i obietnicy życia bez końca. Wspólne dążenie do wyższych wartości, które mogą przynieść zbawienie wszystkim, jest w centrum chrześcijańskiej wiary i działań.